Vechtlust En Passie (VEP)

Met de lente-zonnestralen zowel in de lucht als in de koppies van de meiden van VEP MO11-1, werd zaterdag 14 april afgereisd naar Zoetermeer om de ingezette zegetocht na de winst op FC Lisse te vervolgen.

De meiden van DWO stonden naar eigen zeggen een stuk lager op de ranglijst als zij zouden willen en vonden vandaag een uitgelezen mogelijkheid daar verandering in te brengen. Het leek erop dat er flink was gesleuteld aan de basisopstelling van DWO waarbij de indruk toch werd gewekt dat enkele speelsters de leeftijds- en geslachtscontrole hadden weten te omzeilen.

DWO kwam dan ook scherp uit de startblokken en al binnen enkele minuten werd keepster Tessa met een diagonale schuiver in de lange hoek verrast: 1-0.

Het werd de meiden van VEP al snel duidelijk dat het middenveld in handen was van DWO en dat daar de slag moest worden gewonnen. Of optie 2: het middenveld overslaan en met de lang bal de spitsen Liselotte en Anna bereiken. Deze laatste optie werd halverwege de eerste helft dan ook gelicht en via de rechterkant was het raak: 1-1!

De meiden van DWO waren duidelijk van slag en de VEP-leeuwinnen roken nu bloed en wilden toeslaan. Na wat mogelijkheden waarbij de laatste pass vaak net niet kwam of goed was, werd uiteindelijk de juiste keuze gemaakt en was het wel raak en leken de meiden met een 1-2 voorsprong de rust in te gaan.

De meiden van DWO waren echter niet van hun stuk gebracht en gingen op zoek naar de gelijkmaker. Waar de bal aan de andere kant bij de VEP-aanvallen steeds net niet goed viel (met een beetje geluk hadden de meiden van VEP al vier of vijf goals op het bord staan), viel het aan de andere kant via een aanval door het midden allemaal op de plek en via de binnenkant van de paal was het weer gelijk.

Het niveau was van beide kanten hoog. Lange rushes, combinaties, schoten van afstand, alles zat er in deze eerste helft. Ook de scheidsrechter was duidelijk onder de indruk en moet hebben gedacht dat dit professioneel senioren voet bal was. Wat was anders de reden dat hij richting 45 minuten zuivere speeltijd leek af te stevenen? De meiden van VEP leken hier het minste last van te hebben en zetten nog maar eens aan. Het middenveld waren ze inmiddels voorbij, de aanval werd richting doel voortgezet en werd na een combinatie tussen de spitsen voortreffelijk afgerond: 2-3!

Nu was het dan toch echt tijd voor wat limonade want er zou nog een bloedstollende tweede helft kunnen volgen…..

De meiden van DWO waren ook in de tweede helft vastbesloten niet te gaan verliezen vandaag en al vrij gauw na de limonade werd de stand weer gelijk getrokken.

De meiden van VEP begonnen nu zichtbaar wat vermoeider te worden. De 8 tegen 8 zonder wissels begon langzamerhand de tol te eisen. Tegenstander DWO was met zo’n 11-12 speelsters komen opdraven en wisselden zodoende stevig door.

De techniek moest even opzij worden gezet en op karakter en vechtlust werd de wedstrijd voortgezet. De meiden wisten steeds iemand bij te schakelen. Vanuit de verdediging schoven Jorja, Daisy en Thirza beurtelings door naar het middenveld of nog verder en de dames Liz en Jasmijn bleven maar sleuren tussen de twee doelgebieden. Op deze manier werden de aanvallen van DWO steeds onschadelijk gemaakt, het wachten was alleen op de ultieme beloning. Deze volgde zo’n tien minuten voor tijd. Nadat enkele kansjes al net misliepen voor het vijandelijke doel was het nu wel raak en stonden de drie punten op het bord, klaar om mee naar Woerden te worden meegenomen.

Het meeste verzet bij DWO was ook wel gebroken en zo was de vreugde groot toen de scheidsrechter uiteindelijk affloot: 3-4 winst !!!

Harde kern supporter Dennis schijnt dit seizoen al meerdere malen te hebben gevraagd of het wat minder spannend kon maar volgende week gaan we naar Reeuwijk om te proberen de dames van RVC ‘33 aan de zege-ketting te rijgen. Aangezien deze wedstrijd in de najaars-competitie in 0-0 eindigde kon het dus wel weer een spannende zaterdagmorgen worden.